نام جشن و آیینی است که ایرانیان در آخرین شب چهارشنبه (سه شنبه شب ) هر سال برگزار میکنند . در این شب رسم است که آتش روشن کنند و از روی آن بپرند و در زمان پریدن بخوانند : «زردی من از تو ، سرخی تو از من» . در شاهنامه ...
فردوسی اشارههایی درباره بزم چارشنبهای در نزدیکی نوروز وجود دارد که نشان دهنده کهن بودن این جشن است.مراسم سنتی مربوط به این جشن ملی ، از دیرباز در فرهنگ سنتی مردمان ایران زنده نگاه داشته شده است جشن سوری و یا آنچه ما امروز آن را چهار شنبه سوری میخوانیم ، جشنی است که مانند بیشتر جشن های ایرانی که به ستاره شناسی بستگی دارند مبدا همه حساب های علمی و تقویمی است . در آن روز در سال 1725پیش از میلاد زرتشت بزرگترین حسابگاه شماری جهان را نموده و کبیسه پدید آورده وتاریخ کهن را درست و منظم کرده است . بر خلاف بعضی از مناسبت ها این مناسبت سر منشاای کهن و باستانی در تاریخ این آب و خاک دارد ، و پر هجو نیست اگر بگوییم از اهمیت به مراتب بالاتر از نوروز برخوردار بوده است . ازین رو شاید از آنچه که بایسته این مناسبت تاریخی بوده کمتر به آن توجه شده ! بر ماست که دست کم در مورد بعضی نکات برجسته آن بیشتر از آنچه تا حال میدانسته ایم بدانیم.جشن سوری تنها یک جشن ساده نیست ،جشن سوری یک یاد آوری از گوشه ای از تاریخ غرور آور این آب و خاک است .
در روزشماری اعراب چهار شنبه روز منحوس و نا مبارکی شمرده میشود ، یکی از دلایلی که به نظر می رسد بعد ها جشن سوری به شب چهارشنبه منتقل شد همین است ، یعنی سعی می شده شب چهار شنبه را که نحس و نا<⼠ɩ쮈춬瘡朰рᢐр> ⼠ɩ쮈춬瘡朰рᢐр>مبارک بوده را با جشن و سرور بگذرانند و در آن شب و روز دست از خرید و فروش و کسب و کار بکشند چرا که اعتقاد داشتند به دلیل نحسی چهار شنبه هرمعامله و کسبی که در آن شب و روز نیز انجام شود نا مبارک خواهد بود
قاشق زنی
در این رسم دختران و پسران جوان چادری بر سر و روی خود میکشند تا شناخته نشوند و به در خانهٔ دوستان و همسایگان خود میروند. صاحبخانه از صدای قاشق هایی که به کاسهها میخورد به درخانه آمده وبه کاسههای آنها آجیل چهارشنبه سوری، شیرینی، شکلات،نقل و حتی پول میریزد.درعین حال دختران امیدوارند زود تر به خانه بخت بروند
اما یادتون باشه مزاحم مردم نشید چون به جای این چیزها با اب پذیرایی میشید
فال گوش ایستادن
یکی از رسمهای چهارشنبه سوری است که در آن دختران جوان نیت میکنند پشت دیواری میایستند و به سخن رهگذران گوش فرا میدهند و سپس با تفسیر این سخنان پاسخ نیت خود را میگیرندو...